Tak zwana układanka to gra logiczna, która dzieli cały obraz na wiele części, burzy porządek i składa go na nowo w oryginalny obraz.
Już w I wieku p.n.e. w Chinach istniała układanka, znana również jako tangram. Niektórzy uważają, że jest to jednocześnie najstarsza układanka w historii ludzkości.
Nowoczesne pojęcie układanki narodziło się w Anglii i Francji w latach sześćdziesiątych XIX wieku.
W 1762 roku handlarz mapami o imieniu Dima we Francji miał kaprys, aby pociąć mapę na wiele części i zrobić z niej puzzle na sprzedaż. W rezultacie wolumen sprzedaży był kilkadziesiąt razy większy niż na całej mapie.
W tym samym roku w Wielkiej Brytanii drukarz John Spilsbury wynalazł puzzle dla rozrywki, które są jednocześnie najwcześniejszą współczesną układanką. Jego punktem wyjścia jest także mapa. Przykleił na stole kopię mapy Wielkiej Brytanii, pociął mapę na małe kawałki wzdłuż krawędzi każdego obszaru, a następnie rozrzucił ją, aby ludzie mogli ją uzupełnić. Jest to oczywiście dobry pomysł, który może przynieść ogromne zyski, ale Spilsbury nie ma szans, aby jego wynalazek stał się popularny, ponieważ zmarł dopiero w wieku 29 lat.
W latach osiemdziesiątych XIX wieku zagadki zaczęły wyłamywać się z ograniczeń map i dodawać wiele wątków historycznych.
W 1787 roku Anglik William Darton opublikował puzzle z portretami wszystkich angielskich królów, od Wilhelma Zdobywcy po Jerzego III. Ta układanka ma oczywiście funkcję edukacyjną, gdyż trzeba najpierw ustalić kolejność kolejnych królów.
W 1789 roku Anglik John Wallis wynalazł łamigłówkę krajobrazową, która stała się najpopularniejszym tematem w poniższym świecie puzzli.
Jednak w tych dziesięcioleciach łamigłówka zawsze była grą dla bogatych i nie można jej spopularyzować wśród zwykłych ludzi. Powód jest bardzo prosty: występują problemy techniczne. Niemożliwa była masowa, zmechanizowana produkcja, trzeba było ręcznie rysować, kolorować i wycinać. Wysoki koszt tego skomplikowanego procesu sprawia, że cena układanki odpowiada miesięcznej pensji zwykłych pracowników.
Aż do początków XIX wieku nastąpił skok technologiczny i osiągnięto produkcję przemysłową puzzli na dużą skalę. Te nieporęczne puzzle stały się czasem przeszłym i zostały zastąpione lekkimi elementami. W 1840 roku niemieccy i francuscy producenci zaczęli używać maszyny do szycia puzzli. Pod względem materiałów korek i tektura zastąpiły arkusz z twardego drewna, a koszt znacznie spadł. W ten sposób puzzle cieszą się naprawdę dużą popularnością i mogą być wykorzystywane przez różne klasy.
Puzzle mogą być również wykorzystywane do propagandy politycznej. Podczas I wojny światowej obie walczące strony lubiły za pomocą puzzli przedstawiać odwagę i wytrwałość swoich żołnierzy. Oczywiście chcąc osiągnąć efekt trzeba być na bieżąco z bieżącymi wydarzeniami. Jeśli chcesz być na bieżąco z bieżącymi wydarzeniami, musisz szybko ułożyć puzzle, co również wpływa na ich jakość i bardzo niską cenę. Ale w każdym razie w tamtym czasie układanie puzzli było sposobem na rozgłos, który dotrzymywał kroku gazetom i stacjom radiowym.
Nawet w czasie Wielkiego Kryzysu po kryzysie gospodarczym w 1929 r. łamigłówki były nadal popularne. W tamtych czasach Amerykanie mogli kupić w kioskach układankę składającą się z 300 elementów za 25 centów i dzięki niej zapomnieć o trudach życia.
Czas publikacji: 22 listopada 2022 r
